omroep flevoland

"Ik spaar ze. Maar je kunt ook een battle doen. Je verdient dan XP. Je kunt ze trouwens ook vangen in het wild en dan trainen." Het duizelt mij direct als verslaggever. Ik ben op bezoek bij Ananda van Oordt uit Lelystad. Ze spaart Pokémonkaarten.

Deze week bezoekt verslaggever Rejo van der Weide mensen met bijzondere verhalen of verzamelingen. Gisteren bijvoorbeeld Ferdinand uit Rutten die ruim twintig trekkers heeft.

Tiener Ananda heeft voor de gelegenheid haar Pokémonspullen uitgestald in de woonkamer. Er staan dozen met opdruk en ballen met een Pokémon-logo. Op tafel liggen boeken met ontelbaar veel plaatjes. Ze heeft tussen de zeven- en achtduizend van die kaartjes.

Net anders
Sommige lijken hetzelfde, maar zijn dat niet. "Ze zijn echt anders, want ze hebben een andere foil", vertelt ze tussen neus en lippen door. Ik begrijp er eigenlijk niet veel van, maar ontdek dat het in dit geval geen term is maar daadwerkelijk een andere 'foil'; een andere folie dus in het Nederlands.

Terwijl Ananda mij nog probeert uit te leggen wat je allemaal kan doen met de kaarten, vraag ik aan haar welke Pokémon ze zelf zou willen zijn. "Ik denk in ieder geval een dragon-type. Die kunnen vliegen", legt ze uit.

Je kunt de kaarten kopen, winnen of ruilen. Setjes kaarten zijn gewoon in bijvoorbeeld de speelgoedwinkel te koop. Er zitten dan verschillende kaarten in, maar je weet nooit welke.

Het is mooi om te horen met hoeveel passie de Lelystadse over de kaarten vertelt. Ze laat haar duurste kaart zien, 120 euro is die waard.

"Dat is nog helemaal niets. Oude kaarten kunnen geld waard zijn en er is een Japanse kaart die voor miljoenen is verkocht. Maar dat was wel 'one-of-a-kind' en gegraded." Met andere woorden: Er is er maar één van en die is ook nog eens getaxeerd.

Zoektocht
Terwijl Ananda doorvertelt, dwalen mijn gedachten af. "Ik heb toch ook nog wel oude kaarten liggen ergens", denk ik. "Of heb ik laatst eindelijk wat spullen weggegooid, waaronder die kaarten?"

Nou ja, ik kom er niet uit en vertel het aan Ananda. Ze stelt mij gerust. "De kans dat je een oude kaart hebt die ook nog eens geld waard is, is echt niet zo groot."

Uiteraard ben ik thuis wel direct gaan zoeken. Maar zoals ik al dacht. Wat ik vond was kapot, vies of gebruikt als onderzetter.... Helaas.