omroep flevoland

"We moesten maatregelen nemen om de oogst die we al wel binnen hadden te redden. Want we wisten niet hoe hoog het water zou komen en of onze uien en aardappelen wel veilig lagen."

Het is herfst 1998: heel even kijkt heel Nederland naar het dorpje Tollebeek in de gemeente Noordoostpolder. Een stortbui boven de regio in de nacht van 27 op 28 oktober, in combinatie met een al verzadigde ondergrond, zorgt ervoor dat de polder als een badkuip begint vol te lopen. En daarbij stroomt het overvloedige regenwater als vanzelf naar het laagste punt: Tollebeek.

Deze week - precies 25 jaar later - kijken we met vijf hoofdrolspelers terug op wat zij meemaakten tijdens de overstroming van Tollebeek.

Wil je dit verhaal niet lezen, maar alleen de videoreportage bekijken? Klik dan HIER.

'Niemand wist hoever het zou stijgen'
"We hebben ontzettend veel water gehad in de nacht van 27 op 28 oktober. Maar direct na de bui was ons land nog droog in de zin dat er geen water op stond. Alleen, in de dagen erna kwam het water dat elders in de polder was gevallen, ook naar ons toe. Daardoor ontstond de overstroming. Het waterschap kon niet vertellen hoever het water nog ging stijgen, of het nog verder ging stijgen.

Bijna tot aan de gebouwen kwam het water. Voorlangs had je de weg en de Urkervaart en aan alle kanten stond het water. We hebben toen ik heel klein was weleens een kleine overstroming gehad rond Pinksteren. Maar dit was echt bizar."

ANP

Het water is uiteindelijk tot in de schuur gekomen. Want toen de aardappelen uit de schuur waren gehaald, waren de naden tussen de betonplaten nat. En als er druk op had gestaan waren die platen waarschijnlijk omhoog gekomen. We waren dus net op tijd kun je achteraf zeggen."

"Alleen hadden we dit niet gered"

"Die oogst was binnen en die wilden we niet verloren laten gaan. We hebben toen heel veel ondersteuning gehad van Agrico. Die heeft kisten geleverd. Buren hebben geholpen. Alleen hadden we dit niet gered. De saamhorigheid was groot en dat voelde heel bijzonder. Mensen die ik nog nooit had gezien hebben zelfs nog zandzakken gevuld en die om de schuur heen gelegd."

Uien dreven weg
"Op het land stonden nog uien. Die zijn weggedreven naar een hoek van het land en waren dus verloren. De suikerbieten zijn uiteindelijk nog wel gerooid in de winter. Maar de witlof daar hebben we heel lang tegenaan zitten hikken om te kijken of die nog geoogst konden worden. Maar dat lukte niet, die moesten we laten zitten."

ANP

De beelden lieten ook wel zien dat deze overstroming meer was dan een normaal bedrijfsrisico. Het was niet de regen van boven die schade had veroorzaakt, maar de regen die elders was gevallen. Die bepaalde dat wij in de penarie zaten."

ANP

Tot op zekere hoogte is regen een bepaald bedrijfsrisico. Maar als water hier naartoe stroomt en schade veroorzaakt, dan vind ik dat daar wel een schadevergoeding voor moet zijn. En die kwam er gelukkig ook.

Als die er niet was geweest, dan was het voor ons heel zwaar geworden. Ik weet niet of het bedrijf dan financieel ten onder zou zijn gegaan, maar het was dan heel spannend geworden."

ANP

De rust kwam toen de geoogste aardappelen op een veilige plek waren en het water begon te zakken. We vroegen ons nog steeds af hoe het precies zou aflopen, maar konden wel zien dat het geen totale ramp zou worden."

"Op dat moment dreigt het bij je vingers af te breken"

"Ik vind het nog steeds knap dat ie dat gedaan heeft. Een boerderij is wel een soort levenswerk dat je op dat moment in gevaar ziet komen. Het is niet alleen een beroep, maar het is een reden voor je bestaan. Dat houdt niet op om vijf uur. Je bent er jaar in jaar uit mee bezig om dat op te bouwen. En op dat moment dreigt het bij je vingers af te breken."

"Het emotioneert me eigenlijk toch wel weer. Die herinneringen zijn er wel, maar pas als je de beelden ziet dan komen ze echt weer terug. Aan de ene kant is het redelijk dramatisch om te zien dat alles onder water staat. Maar aan de andere kant zie je ook veel bekenden, maar ook onbekenden, voorbijkomen die je kwamen helpen. En dat is ook wel bijzonder."