omroep flevoland

Je zult maar in de buurt wonen van iemand die overlast veroorzaakt omdat hij geestelijk ziek is. Zoals Pascal en Richard in Lelystad, die zich geen raad weten met hun buurman die geregeld de weg kwijt is.

Hun situatie is niet uniek, want hulpverleners komen in wijken steeds vaker mensen tegen die in psychische nood zitten. “We zien dat de problemen steeds complexer worden”, zegt Saskia Meulenberg van Stichting Welzijn Lelystad.

Lelystad is koploper
Eerder dit jaar al maakte de politie zich zorgen over een forse toename van overlast door verwarde mensen. Dat is een landelijk verschijnsel, maar in Flevoland zijn er verhoudingsgewijs veel gevallen. Lelystad hoorde vorig jaar tot de koplopers met acht meldingen per duizend inwoners.

Het komt niet uit de lucht vallen dat je in wijken meer dan vroeger mensen tegenkomt met psychische problemen. Tegenwoordig worden patiënten niet zo snel meer opgenomen en wordt de geestelijke gezondheidszorg zo veel mogelijk thuis gegeven.

Verhuurder is geen zorginstelling
Dat blijft in de omgeving van de patiënt niet altijd onopgemerkt. Dat ziet onder andere woningbouwvereniging Centrada. Als bewoners melden dat er een overlastgever in de buurt woont, gaat er iemand op af. “Maar we zijn geen zorginstelling”, zegt Martine Visser van de woningverhuurder. “Als er niemand is die helpt, zitten wij met de handen in het haar.”

Dat is de kern van het probleem: bij de hulpverlening zijn veel partijen betrokken, maar de samenwerking gaat niet soepel. Iedereen gaat uit van zijn eigen opdracht, zegt de Lelystadse wethouder Nelly den Os (PvdA). “Ook wij als gemeente. Daarbij lopen we tegen grenzen aan.”