omroep flevoland

Een ripdeal, afpersing en een ontvoering: de concurrentiestrijd tussen lachgashandelaren in Almere bereikte begin maart met deze gebeurtenissen een kookpunt. Vier betrokken Almeerse lachganshandelaren moesten woensdag voor de rechtbank in Lelystad verschijnen om uit te leggen welke rol zij hierin speelden.

De 36-jarige Shayan P. uit Almere was een grote speler in de markt toen lachgas in opmars was in Nederland. Hij was een groothandelaar met een boel connecties. "Alle lachgasflessen in Nederland kwamen bij mij vandaan", schetste hij woensdagochtend in de rechtszaal. Hij stopte zelfs met zijn HBO-opleiding omdat zijn bedrijf zo goed liep.

Hij handelde er succesvol in toen lachgas nog legaal mocht worden verkocht, maar na het verbod in januari 2023 wilde hij er vanaf om door te gaan met ondernemen in legale zaken. Daarom verwees hij naar eigen zeggen klanten door naar andere handelaren en bracht hij handelaren in contact met zijn leveranciers, onder meer in Duitsland.

Bij een deal die hij arrangeerde met twee van zijn contacten op 2 maart zou hij op de achtergrond aanwezig zijn. Normaal gesproken hoefde hij er zelf helemaal niet bij te zijn, maar nu zou hij gevraagd zijn of hij op de uitkijk wilde staan voor de politie. Het ging die middag helemaal mis. Volgens P. wilde de jongen die de handel had opgehaald uit Duitsland er meer financieel gewin uithalen dan van tevoren was afgesproken en liep het daarom uit de hand. Volgens justitie is P. juist de opdrachtgever van de overval en de afpersing.

Handel in frisdrank
De zaak van de ripdeal kwam aan het rollen toen het slachtoffer van de gewelddadige overval aangifte deed bij de politie. Daar vertelde Justin V. (25) uit Almere in eerste instantie dat hij handelde in frisdrank en daarom zaterdagmiddag 2 maart inkopen had gedaan in Duitsland.

Onderweg naar huis verliet hij bij Huizen de A27. Het was volgens V. druk bij zijn eigen bedrijf en daarom wilde hij op een rustige, 'willekeurige plek' een poosje wachten. Dat deed hij bij een bedrijfspand aan de Deltazijde in Blaricum.

171 flessen lachgas
De politie had vraagtekens bij het verhaal van V. en ging op onderzoek uit. Het bleek dat V. geen flessen met sinas en cola in zijn bus had liggen, maar honderden flessen lachgas. V. stond woensdagmiddag terecht voor de handel in lachgas, samen met zijn vriend, de 22-jarige Rachid T.

Ze zouden de eerste maanden van dit jaar als groothandelaar in lachgas hebben geopereerd en werden op 20 maart gepakt met 171 flessen lachgas.

'Shayan had ineens voorraad'
De twee werden ook verdacht van de ontvoering van Shayan P., een paar dagen na de ripdeal op 2 maart. T. en V. hielden P. verantwoordelijk voor de ripdeal en waren ervan overtuigd dat hij hun spullen had gestolen.

Dat maakten ze onder meer op uit het feit dat P. gebruikt maakte van dezelfde Duitse leverancier als hij. "Shayan had ineens voorraad, nadat het bij ons was weggenomen", zei V. tegen de rechter. "Hij was niet bij de leverancier langs geweest, en een paar dagen eerder zei hij nog dat hij leeg was."

Klappen
V. liet in appjes naar zijn vriend T. zijn gedachten gaan over wat ze met P. zouden kunnen doen om wraak te nemen. De weg blokkeren, hem alles afpakken en andere berichten met dergelijke strekking. Maar het was T. die uiteindelijk verhaal ging halen. Hij zocht P. op, nam hem mee in zijn auto en gaf hem op een parkeerplaats bij een voetbalveld een aantal klappen.

In een telefoongesprek met een vriend heeft T. het later over kidnappen en zegt hij: "Ik heb het gewoon uit hem geslagen. Ik heb daarna in zijn tellie gekeken en alles staat erin. Ik heb hem gewoon gesloopt, elke klap kwam er wat meer uit."

'Ontvoering was grootspraak'
Tegen de rechter zei T. dat het grootspraak was dat hij het had over ontvoering. Ook V. zei dat hij de ideeën die hij uitte over wat hij met P. zou gaan doen als hij hem te pakken kreeg, niet ten uitvoer had willen brengen. "Je bent net beroofd, dan zit je hoog in je emoties en stel je allemaal dingen voor. Maar er is niets gebeurd."

Hij postte wel in de buurt waar P. woont, met het idee hem te kunnen achtervolgen naar zijn voorraad lachgas of de gestolen bestelbus.

Spullen terug
P. beloofde na de aanvaring met T. de gestolen spullen terug te geven. Tegen de rechters zei hij dat hij dat deed omdat hij zich verantwoordelijk voelde omdat hij beide partijen voor de deal aan elkaar had gekoppeld. "Ik wilde mijn naam zuiveren, laten zien dat ik er niets mee te maken had", zei P. in de rechtszaal.

Volgens T. en V. fungeerde P. helemaal niet als tussenpersoon, maar waren ze concurrenten, zat hij zelf achter de ripdeal en was er uiteindelijk bemiddeling van een contact voor P. nodig om hem de spullen te laten teruggeven. Deze bemiddelaar heeft ook getuigd in de zaak, maar volgens de advocaat van P. rammelt zijn verklaring. Het Openbaar Ministerie zei juist veel waarde te hechten aan het verhaal van deze man.

Auto uitgeleend
De officier van justitie geloofde de verklaring van P. zelf ook niet. Volgens haar is hij inderdaad de opdrachtgever van de diefstal met geweld en de afpersing. Ook al was hij niet direct bij de uitvoering aanwezig, hij zou de ripdeal hebben gepland, aangestuurd en de buit in ontvangst hebben genomen.

De rol van Rachid H. met wie Shayan P. woensdagochtend in de rechtbank stond, was volgens het Openbaar Ministerie minder duidelijk. De twee mannen met bivakmutsen reden in zijn auto, waarvan H. verklaarde dat hij hem die dag aan Shayan P. had uitgeleend, zoals hij wel vaker spullen uitleende. Dat zou kloppen met het verhaal van V. die verklaarde dat hij ondanks de bivakmutsen kon zien dat de twee overvallers een donkere huidskleur hadden. H. heeft een lichte huidskleur.

Strafeisen
Het OM pleitte voor vrijspraak voor H. Ze eiste voor P. voor zijn aandeel in de overval met geweld en de afpersing een celstraf van vier jaar, met aftrek van de tijd die hij in voorarrest zat. Voor de handel in lachgas eiste de openbaar aanklager voor Justin V. een celstraf van 180 dagen, waarvan 136 dagen voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaar.

Dat betekent dat hij niet meer de cel in hoeft als de rechtbank hem schuldig bevindt, want hij bracht 44 dagen door in voorarrest. Ze eiste vrijspraak voor betrokkenheid bij de ontvoering.

Celstraf
T. hoorde een celstraf van 300 dagen tegen zich eisen, waarvan 130 dagen voorwaardelijk. Hij zat 170 dagen in voorarrest en zou bij een veroordeling dus ook niet meer hoeven zitten. Ze eiste ook dat T. zich moet houden aan bijzondere voorwaarden, zoals een meldplicht bij de reclassering en medewerking aan schuldhulpverlening.

De officier van justitie vond dat er te weinig bewijs ligt dat T. Shayan P. tegen zijn wil van zijn vrijheid heeft beroofd, maar vindt wel dat er sprake is geweest van dwang. In een filmfragment is te horen dat T. zijn concurrent P. dwingt inzage te geven in zijn telefoon. Daarom eiste het OM in zijn zaak ook een taakstraf van 120 uur.

De rechtbank doet uitspraak op 15 januari.