omroep flevoland

Het zijn er inmiddels 17, of misschien wel meer, als we de kunstwerken op de oude gymzaal in het centrum meetellen. Overal in Lelystad worden muren beschilderd. De nieuwste is te vinden aan de Agoraweg 1, op het gebouw tegenover het hotel. En vertelt het verhaal van scheepswrakken en pionieren in de polder.

Althans, dat is wat medewerker van Museum Batavialand Angela Manders er in ziet. De maker van het kunstwerk, de Griekse Dimitrios Trimintzios met artiestennaam Taxis, wil niet vertellen wat hij heeft gemaakt. "Dan verliest het de magie."

Wat er te zien is, is een moeder met een kind op de arm. Taxis wil zich er eigenlijk niet mee bemoeien, maar oppert dat het ook een vader met lang haar kan zijn. Daarnaast is een groepje te zien dat aan het water zit, met de huisjes van het werkeiland op de achtergrond. Weer een stukje verder is een scheepswrak te zien en onderin een gekleurde vaas.

Verfspetters
Gerda de Troije, bewoonster van het gebouw, heeft haar eigen verhaal te vertellen over het kunstwerk. De hoogwerker stond pal naast haar appartement en ging de hele tijd omhoog en omlaag. Haar kleinzoon vond het prachtig. "Ik heb tegen hem gezegd dat ik de vrouw ben in het schilderij en dat hij op mijn arm zit."

Inmiddels is het werk klaar en vindt ze het mooi: "Ik vind het wel heel polder en heel Lelystads. Ook die oude vaas. Maar ik vind het echt kunst."

De vaas als schat uit de grond

Lees ook: Street artists geven Theaterkwartier een make-over: 'Kan wel wat kleur gebruiken'

Gesloopt
Het kunstwerk is geïnitieerd door Museum Batavialand in overleg met de gemeente. Als het aan wethouder Piet van Dijk ligt, komen er nog een heel aantal muurschilderingen bij. "We hebben het graag omdat we de stad willen verbeteren en verfraaien. Ook bijvoorbeeld op gebouwen die gesloopt gaan worden, in de tussenliggende tijd is zo'n muurschildering zeker iets om een gebouw kleur te geven. Hoewel je dan uiteindelijk bijna spijt krijgt dat een gebouw gesloopt moet worden."

Opmerkelijk is dat het verhaal verwijst naar Museum Batavialand, maar te zien in het stadshart, wat niet in de buurt van het museum ligt. Angela Manders: "We proberen juist dat wat we in het museum vertellen naar de mensen toe te brengen. Om zo een brug te slaan. Het gaat over je eigen omgeving."

Ze is in ieder geval blij met het eindresultaat: "Het vertelt het verhaal wat we ook met Museum Batavialand vertellen. Het is ooit land geweest, daar verwijst de oude vaas naar, toen is het water geworden, vandaar de scheepswrakken en nu is het weer land. Eigenlijk een heel bijzonder verhaal."