omroep flevoland

Nabestaanden van de vermiste Urker kotter UK 154, die na zevenenvijftig jaar is teruggevonden, willen de bewuste plek in de Noordzee bezoeken. Het schip verging tijdens een storm op 17 oktober 1967. De vijf bemanningsleden kwamen om.

Tijdens de laatste reis van het schip waren kapitein Pieter van Slooten, zijn broer Louwe van Slooten, Jan Arjen Jenema, Jelle Kaptein en de enige niet-Urker, Maarten van der Zwan uit Scheveningen, aan boord. Na het vergaan werden alleen de lichamen van Jenema en Kaptein teruggevonden.

Na jaren onderzoek door stichting Onderzoek Maritieme Vermisten werd de UK 154 uiteindelijk gevonden en geïdentificeerd door wrakduikteam Zeester. Het schip bleek voor de Duitse kust te liggen, in de buurt van het eiland Helgoland.

Eind aan onzekerheid
Voor de nabestaanden van Pieter en Louwe van Slooten maakt het nieuws een eind aan de onzekerheid die zolang heeft geduurd. "Voor mij voelt het alsof ik het weer herbeleef vanaf het begin", vertelt de weduwe Klaasje Bakker-Romkes over de vondst van het schip van haar man, kapitein Pieter van Slooten. Haar zoon Pieter van Slooten heeft zijn vader nooit gekend omdat zijn moeder zwanger was toen het schip van haar man verging. Zoon Pieter was zelf actief betrokken bij de zoektocht naar het schip van zijn vader en oom.

"Het is een stukje bevrijding dat je meemaakt", legt Pieter van Slooten uit. "Je hebt er jaren mee rondgelopen in je jeugd. Je hebt vaak gedacht aan mogelijkheden om te gaan zoeken en nu, door een samenloop van omstandigheden, gebeuren er ineens dingen en dan gaan er laatjes in je hoofd open waarvan je niet wist dat ze er waren."

"Fantastisch gevoel"
Ook neef Louwe verloor zijn vader en is blij dat het schip na al die jaren toch nog gevonden is. "Het is een fantastisch gevoel. Ik hoop dat dit gaat bijdragen aan een stukje verwerking van het gemis wat al die jaren heeft plaatsgevonden in het leven van mijn moeder en mij."

Voor Cees Meeldijk van stichting Onderzoek Maritieme Vermisten is de vondst van de UK 154 een mooi moment voor alle vrijwilligers die er zoveel tijd in hebben gestopt om het schip te vinden. "Er was een enorme opluchting en blijdschap in het team. Het was voor ons ook emotioneel en het is mooi dat er een groep mensen is die zich zo wil inzetten voor deze familie."

"Mooie afsluiting"
Wat er nu gaat gebeuren met het schip is nog onduidelijk. Klaasje, Pieter en Louwe willen de plek waar het schip ligt in ieder geval graag bezoeken. "Ik wil er wel naartoe. Het lijkt mij een mooie afsluiting", zegt Klaasje.

Pieter is zelfs van plan om naar het wrak te duiken en ook neef Louwe is van plan om de plek te bezoeken. "Om het honderd procent te kunnen afsluiten wil ik dit samen met mijn familie graag doen."