Mohamad (10) uit Lelystad raakt klasgenoten met gedicht over 'thuisland' Syrië: 'Land dat lijdt en blijft staan'

LELYSTAD • Wo 11 december 2024 | 17:19 • Woensdag 11 december 2024 | 17:19

De 10-jarige Mohamad Hussein uit Lelystad was zo onder de indruk van de val van het regime van Bashar al-Assad in Syrië, dat hij er een gedicht over schreef. En dat gedicht las hij vandaag voor in zijn klas van basisschool Laetare in de Zuiderzeewijk.

'Ik wil er graag naartoe'
"Ik had het er in een dag op staan", zegt Mohamad. Hij is samen met zijn ouders naar Nederland gekomen toen hij nog een baby was. In Syrië is hij nog nooit geweest, maar dat maakt niks uit voor zijn gevoelens van blijdschap. "Syrië, mijn thuisland, is bevrijd", zegt Mohamad. Dinsdag draagt hij het gedicht thuis voor, speciaal voor onze verslaggever.

Bij het voorlezen van het gedicht op school heeft hij de Syrische vlag op tafel gelegd. En zelf draagt hij een traditionele rood-witte Arabische hoofddoek. "Ik ben wel een keertje aan de grens geweest met mijn ouders in Turkije, maar verder konden we niet." Mohamad zou nu heel graag naar Syrië gaan. "Nu kun je gewoon veilig op straat zijn. Zonder dat het leger overal is."

Iedereen onder de indruk
De leerlingen in de bovenbouw op basisschool Laetare moeten elk een gedicht schrijven en voordragen in de klas. "Bij de deur hangt een schema wanneer je aan de beurt bent", zegt lerares Natascha Jansen. "Maar Mohamad had gevraagd of hij eerder mocht, omdat hij een gedicht over Syrië geschreven had." Ze is onder de indruk van het gedicht. "Ik ben heel trots", zegt ze met een grote glimlach.

De medeleerlingen van Mohamad konden hem na de voordracht vragen stellen. Klasgenoot Dehuel vindt het heel knap van Mohamad. "Hij is mijn beste vriend. Waarschijnlijk heeft dit een plek in zijn hart. Ik vind het knap dat hij heel sterk bleef." Ook klasgenoot Omar is onder de indruk. "Echt heel mooi, goed dat hij het over zijn land heeft verteld."

Dit is het gedicht van Mohamad:
Syrië
Land van ceders en woestijnzand, Waar oudheid en toekomst hand in hand een verhaal vertellen, gebroken maar trots. Door eeuwen heen, door vuur en bot.

Rivieren die stromen als bloed door de tijd. Dorpen verdwenen in echo's van strijd. Doch blijft er een glimp van hoop in zicht. Als sterren die schijnen in diep nachtlicht.

Minaretten rijzen ondanks de pijn. Tegen een hemel van zwart en van wijn. De roep van een moeder, een kind dat lacht. Herinneringen smelten tot schaduwen van kracht.

Oude stenen fluisteren van vrede ooit. Een droom, een belofte die nimmer verdwijnt. Syrië, land dat lijdt en blijft staan. Jouw ziel, jouw vuur, kan niemand verslaan.

WhatsApp ons!
Heb jij een tip of verbetering? Stuur de redactie van Omroep Flevoland een bericht op 0320 28 5050 of stuur een mail: rtv@omroepflevoland.nl!

Deel artikel