Hessel Snoek op de Zeemanshoop

Redder van het eerste uur droeg bij aan komst van Urker reddingstation

URK • Di 12 november 2024 | 5:51 • Dinsdag 12 november 2024 | 5:51

Urker zeelui hielpen tot de jaren '60 van de vorige eeuw met reddingen op eerst de Zuiderzee en later het IJsselmeer. De vissers trokken alleen steeds vaker naar de Noordzee.

Een gat ontstond en daarom wilde een groep Urkers een reddingstation van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) oprichten. Dit lukte uiteindelijk in 1966 met dank aan onder andere Hessel Snoek. 

De markante Urker (1908-1970) was al jaren een sleutelfiguur bij reddingen rondom het voormalige eiland, zegt kleinzoon Riekelt. "Als hij hulp kon bieden, dan was 'ie daar", zegt hij.

De eerste redding door Snoek - met vijf anderen - was in 1929. Op een schip dat dreigde te zinken, kwamen zeven opvarenden in de problemen.

De frustratie in een artikel

Toen wilde hij al dat het beter geregeld zou worden, zegt zijn kleinzoon wijzend op een krantenartikel. "Je kunt meteen de frustratie teruglezen van het ontbreken van reddingsmiddelen in die tijd. Urk was een eiland centraal in de Zuiderzee en toch waren er geen middelen om adequate hulp te verlenen."

De KNRM bestaat deze week 200 jaar. Omroep Flevoland besteedt in een drieluik aandacht aan dit jubileum. Deel 2 gaat over de ontstaansgeschiedenis van het reddingstation op Urk
'Hulp van kapitein zorgde voor reddingstation'
Volgens Snoek raakte zijn opa tijdens de watersnoodramp in 1953 - waar hij ook hulp bood - bevriend met kapitein Christiaan van Waning, bestuurslid van binnenvaartvereniging Schuttevaer. "Opa heeft hem benaderd en zo is het balletje gaan rollen." Schuttevaer zou op een reddingstation hebben aangedrongen.

In het boek 'Redders aan lager wal' - over de historie van het Urker reddingstation - staat dat de initiatiefnemers drie pogingen moesten doen om de landelijke KNRM te overtuigen van nut en noodzaak.

Het gelobby leidde uiteindelijk tot groen licht. Het reddingstation werd op 8 juni 1966 in gebruik genomen.

Lees ook: 70 jaar na dé ramp: hoe Urker vissers duizenden levens redden in Zeeland

De Zeemanshoop

Fred Brouwer op een van de huidige boten

De andere reddingboot

'Eerste schip ging een stuk langzamer'
Urk kreeg de beschikking over het schip Zeemanshoop. Dit had voor het reddingstation in Nijkerk gevaren, maar was overbodig geworden vanwege de inpoldering van Flevoland. "Dit droeg bij aan de komst van het reddingstation", zegt Snoek.

Zijn opa werd aangesteld als eerste schipper. "Zeemanshoop was een zeewaardig schip, maar je was wel even onderweg", zegt Fred Brouwer. Hij is sinds 1979 actief voor het reddingstation, eerst op het water en tegenwoordig aan de wal. 

"Hier hangt twee keer 75 pk achter", zegt hij over een van de twee huidige boten van de Urker KNRM, "en die stalen 'volgvlet' (Zeemanshoop, red.) had in zijn totaliteit 15 pk."

Het is dan ook nooit moeilijk geweest om vrijwilligers te vinden voor het reddingstation", zegt hij. "Het is spannend werk."
'Reddingstation is niet meer weg te denken'
Zonder een reddingstation op Urk kan je tegenwoordig niet meer, stelt Brouwer. Schepen zijn weliswaar groter geworden en hebben minder last van het weer maar nu ontstaan andere uitdagingen, schetst hij.

Zo moet de KNRM steeds vaker medische assistentie verlenen. "Dat je iemand uit de penarie op een fatsoenlijke manier aan wal krijgt: dat is wat ons drijft in dit werk", aldus de vrijwilliger.

WhatsApp ons!
Heb jij een tip of verbetering? Stuur de redactie van Omroep Flevoland een bericht op 0320 28 5050 of stuur een mail: rtv@omroepflevoland.nl!

Deel artikel

recent nieuws