omroep flevoland

"Een goeie dierenarts is eigenlijk meer de behandelaar van de eigenaar dan van het dier." Dat zegt Erik Jan Tjalsma uit Emmeloord. Na veertig jaar neemt hij deze maand afscheid als dierenarts.

Het grootste deel van zijn carrière werkte Tjalsma bij de dierenkliniek in zijn woonplaats. Naast de vele honden, katten en andere dieren die hij voorbij zag komen, ging zijn aandacht ook uit naar de baasjes.

Zij zijn vaak ongerust en daar moet de dierenarts aandacht voor hebben, zo vertelt hij. Collega's onder elkaar zeggen wel eens: "We zijn meer psycholoog of dominee, die zieltjes heeft waarvoor we moeten zorgen."

Baasjes in polder nuchterder dan elders
Gevraagd naar de mentaliteit van de baasjes in de polder antwoordt hij dat die anders is dan die van baasjes in bijvoorbeeld de Randstad. Nuchterder, zo omschrijft de dierenarts het.

Tjalsma legt uit dat een ziek of oud huisdier soms erg lang in leven wordt gehouden. "De eigenaren gaan dan als het ware tot het gaatje." In de polder is dat over het algemeen iets anders, merkt hij, daar wordt eerder met de behandeling gestopt.

De Emmeloorder merkt wel dat de mensen tegenwoordig een korter lontje hebben dan vroeger. Ook komen ze regelmatig binnen met een zogenaamde 'Google-diagnose', waarbij de eigenaar zelf al denkt te weten wat er aan hond of kat scheelt, op basis van informatie op internet.

De laatste tijd was hij bezig met het boek 'Veeartsen van vroeger', dat pas is verschenen. Aan de hand van honderd portretten van bijzondere collega's schetst hij de ontwikkeling van het vak. Op 15 november neemt Tjalsma officieel afscheid.