omroep flevoland

Er is geregeld lawaai, mensen zijn onvriendelijk naar elkaar en het is er smerig. Zo omschrijft een jongeman uit Eritrea de omstandigheden in de tijdelijke opvang voor asielzoekers bij Biddinghuizen. Hij verblijft daar nu zo'n vier maanden en neemt de omstandigheden voor lief.

Net als heel veel andere asielzoekers klaagt hij niet bij het COA over de omstandigheden. Dat geldt ook voor de sanitaire voorzieningen die geregeld smerig zijn. "Het is maar tijdelijk", zegt hij. Als hij het vergelijkt met de opvang in Ter Apel, wat zijn eerste verblijf was in Nederland, dan is het in Biddinghuizen al stukken beter.

Nederlanders zijn aardig
"Nederlandse mensen zijn heel aardig", zegt hij in het Engels. Het gesprek dat Omroep Flevoland met hem heeft vindt plaats op het fietspad langs de Spijkweg in Biddinghuizen. De jongeman van begin twintig was daar in zijn eentje aan het wandelen. Zijn naam is bij de redactie bekend, maar hij wil niet bij naam in dit artikel genoemd worden.

Overplaatsingen
Een half jaar geleden had de Eritreeër zich aangemeld in Ter Apel. Zijn verblijf was daar maar kort en hij vond het er vreselijk. Hij ging vanuit Ter Apel niet rechtstreeks naar Biddinghuizen. Hij kwam eerst in het azc in Assen terecht en verhuisde daarna naar het azc in Budel. Vanuit daar is hij overgeplaatst naar de tijdelijke opvang in Biddinghuizen. Ook daar zal de Eritreeër binnen een paar weken weer weg zijn. Waarom hij in een half jaar tijd meerdere keren is overgeplaatst, begrijpt hij niet.

Bij de tijdelijke opvang in Biddinghuizen was het de laatste weken wel wat rustiger, heeft hij gemerkt. Bewoners zijn door het COA ingelicht dat deze opvang begin april weg moet zijn. Om die reden werd er al van alles opgeruimd en is een grote groep asielzoekers overgeplaatst naar andere locaties. Deze week kwam daar verandering in, doordat er vanuit Ter Apel enkele honderden vluchtelingen naar Biddinghuizen werden gebracht.

Onprettig
De sfeer in de tijdelijke opvang is volgens de jongeman niet altijd goed. Er verblijven mensen van meerdere nationaliteiten door elkaar heen. Culturen botsen en dat uit zich vooral in geschreeuw naar elkaar toe. Dat gebeurt ook 's nachts. In de opvang zijn units gemaakt met stapelbedden. "Ik lig met drie onbekenden op een kamer", en daar heeft hij een onprettig gevoel bij. Nu er een grote groep vanuit Ter Apel is overgeplaatst, is het er volgens hem niet beter op geworden.

Gevlucht
De reden waarom de Eritreeër is gevlucht heeft met de oorlogssituatie in zijn land te maken. Hij woonde in een dorp vlakbij de grens met Ethiopië. Daar was het het voor hem absoluut niet veilig. Elke dag werd er volgens hem geschoten en met bommen gegooid.

Regelrechte hel
Hij wist zijn land te ontvluchten en kwam in Libië terecht. "Een regelrechte hel", noemt de vluchteling de omstandigheden daar. Een jaar lang woonde hij daar en werkte onder erbarmelijke, levensbedreigende omstandigheden. Uiteindelijk wist hij genoeg geld bij elkaar te krijgen om de oversteek naar Italië te maken. Een levensgevaarlijke tocht over de Middellandse Zee, in een kleine boot. Hij besefte dat hij het mogelijk niet zou halen. Maar alles was volgens de vluchteling beter dan weer terug te gaan naar Libië of Eritrea.

In Italië werd een vingerafdruk afgenomen. Daar besloot hij om door te gaan reizen naar Nederland. In Europa zijn de mensen nergens zo aardig als in Nederland, hoorde de Eritreeër van zijn zus. Zij is getrouwd met een Nederlander en woont ook hier. Wat hij hier wil doen? "Manager", is zijn antwoord. Maar waarvan, weet hij nog niet.

Den Haag
Het nieuws van het vorig weekend over de grote rellen in Den Haag tussen twee groepen Eritreeërs kreeg hij mee via zijn smartphone. Hij noemt het vreselijk wat er is gebeurd, neemt daar afstand van en benadrukt geen enkele betrokkenheid te hebben met de rellen. "Ik schaam mij voor de landgenoten die dat wel waren", zegt hij en focust zich veel liever op een veilige toekomst in Nederland.