omroep flevoland

Terwijl veel Nederlanders op pakjesavond wachten op de cadeau’s van Sinterklaas, hoopt de 32-jarige Almeerder Abed Al Attar in de stad Rafeh zijn naam aan te treffen op de lijst van mensen die Gaza mogen verlaten.

Het contrast kan dinsdagavond niet groter zijn, want in de stad Rafeh is totaal geen vreugde. Abed ziet tot zijn teleurstelling dat zijn naam opnieuw niet op de lijst staat. “Het duurt lang”, laat hij via WhatsApp weten. Telefonisch contact blijkt niet mogelijk, omdat de verbinding te slecht is.

Abed verblijft op dit moment bij zijn zus in Rafeh. Dat is een stad bij de grens met Egypte. Het ministerie van Buitenlandse Zaken gebruikt de grensovergang om mensen uit het bezette gebied te krijgen. Zes Nederlanders hebben dinsdag het geluk dat zij wel de grens mogen oversteken. Zij worden door Nederlands ambassadepersoneel in Egypte opgewacht en naar de hoofdstad Caïro gebracht. Vanaf daar reizen zij door naar Nederland.

Tien Nederlanders nog in Gaza
Abed behoort daarmee tot de laatste tien Nederlanders die nog vastzitten in de Gazastrook. De grensovergang met Egypte is open voor buitenlanders en Palestijnen met een dubbel paspoort. Abed vermoedt dat een vertrek voor hem wordt bemoeilijkt omdat zijn naam overeen zou komen met een persoon die volgens Israël een veiligheidsrisico zou vormen. Volgens Abed is dat een leugen die alleen gebruikt wordt ter intimidatie.

Een woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken liet eind oktober weten dat Nederlanders niet zomaar uit Gaza gehaald kunnen worden. "We kunnen alleen maar onze diplomatieke kanalen gebruiken en voor de rest is het een kwestie van geduld, hoe vervelend dat ook is om te zeggen. Dus we begrijpen dat gevoel van machteloosheid wel."

Veel doden bij raketinslag huis oom
Abed had nooit gedacht dat hij nu nog in Gaza zou zitten. Hij gaat kort voor de aanslag van Hamas op 7 oktober naar Gaza voor een bruiloft van zijn neef. Daarna zit hij weken bij zijn ouders in Deir al-Balah, in het midden van de Gazastrook.

Om hem heen ziet hij de raketten inslaan. Even verderop vallen meer dan twintig dodelijke slachtoffers als het huis van zijn oom wordt geraakt. Ook zijn oom komt om het leven. Abed wil zo snel mogelijk terug naar Nederland. “Het is geen leven hier”, zegt hij wanhopig.